إحلال

Arabic

Root
ح ل ل (ḥ l l)
21 terms

Etymology

Verbal noun of أَحَلَّ (ʔaḥalla).

Pronunciation

IPA^(key): /ʔiħ.laːl/
Rhymes: -aːl

Noun

إِحْلَال • (ʔiḥlāl) m

verbal noun of أَحَلَّ (ʔaḥalla) (form IV)

Declension

Declension of noun **إِحْلَال** (ʔiḥlāl)
singular	basic singular triptote
singular	indefinite	definite	construct
informal	إِحْلَال ʔiḥlāl	الْإِحْلَال al-ʔiḥlāl	إِحْلَال ʔiḥlāl
nominative	إِحْلَالٌ ʔiḥlālun	الْإِحْلَالُ al-ʔiḥlālu	إِحْلَالُ ʔiḥlālu
accusative	إِحْلَالًا ʔiḥlālan	الْإِحْلَالَ al-ʔiḥlāla	إِحْلَالَ ʔiḥlāla
genitive	إِحْلَالٍ ʔiḥlālin	الْإِحْلَالِ al-ʔiḥlāli	إِحْلَالِ ʔiḥlāli

Descendants

→ Ottoman Turkish: احلال (ihlâl)