إدمان
Arabic
| Root |
|---|
| د م ن (d m n) |
| 7 terms |
Etymology
Verbal noun of أَدْمَنَ (ʔadmana, “to be addicted to”).
Pronunciation
- IPA(key): /ʔid.maːn/
- Rhymes: -aːn
Noun
إِدْمَان • (ʔidmān) m
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | إِدْمَان ʔidmān |
الْإِدْمَان al-ʔidmān |
إِدْمَان ʔidmān |
| nominative | إِدْمَانٌ ʔidmānun |
الْإِدْمَانُ al-ʔidmānu |
إِدْمَانُ ʔidmānu |
| accusative | إِدْمَانًا ʔidmānan |
الْإِدْمَانَ al-ʔidmāna |
إِدْمَانَ ʔidmāna |
| genitive | إِدْمَانٍ ʔidmānin |
الْإِدْمَانِ al-ʔidmāni |
إِدْمَانِ ʔidmāni |
Descendants
References
- Wehr, Hans (1979) “دمن”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN