إرادة
Arabic
| Root |
|---|
| ر و د (r w d) |
| 8 terms |
Noun
إِرَادَة • (ʔirāda) f (plural إِرَادَات (ʔirādāt))
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | إِرَادَة ʔirāda |
الْإِرَادَة al-ʔirāda |
إِرَادَة ʔirādat |
| nominative | إِرَادَةٌ ʔirādatun |
الْإِرَادَةُ al-ʔirādatu |
إِرَادَةُ ʔirādatu |
| accusative | إِرَادَةً ʔirādatan |
الْإِرَادَةَ al-ʔirādata |
إِرَادَةَ ʔirādata |
| genitive | إِرَادَةٍ ʔirādatin |
الْإِرَادَةِ al-ʔirādati |
إِرَادَةِ ʔirādati |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | إِرَادَتَيْن ʔirādatayn |
الْإِرَادَتَيْن al-ʔirādatayn |
إِرَادَتَيْ ʔirādatay |
| nominative | إِرَادَتَانِ ʔirādatāni |
الْإِرَادَتَانِ al-ʔirādatāni |
إِرَادَتَا ʔirādatā |
| accusative | إِرَادَتَيْنِ ʔirādatayni |
الْإِرَادَتَيْنِ al-ʔirādatayni |
إِرَادَتَيْ ʔirādatay |
| genitive | إِرَادَتَيْنِ ʔirādatayni |
الْإِرَادَتَيْنِ al-ʔirādatayni |
إِرَادَتَيْ ʔirādatay |
| plural | sound feminine plural | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | إِرَادَات ʔirādāt |
الْإِرَادَات al-ʔirādāt |
إِرَادَات ʔirādāt |
| nominative | إِرَادَاتٌ ʔirādātun |
الْإِرَادَاتُ al-ʔirādātu |
إِرَادَاتُ ʔirādātu |
| accusative | إِرَادَاتٍ ʔirādātin |
الْإِرَادَاتِ al-ʔirādāti |
إِرَادَاتِ ʔirādāti |
| genitive | إِرَادَاتٍ ʔirādātin |
الْإِرَادَاتِ al-ʔirādāti |
إِرَادَاتِ ʔirādāti |
Descendants
References
- Steingass, Francis Joseph (1884) “إرادة”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen
- Wehr, Hans (1979) “إرادة”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN