إرباك
Arabic
Noun
إِرْبَاك • (ʔirbāk) m
- verbal noun of أَرْبَكَ (ʔarbaka) (form IV)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | إِرْبَاك ʔirbāk |
الْإِرْبَاك al-ʔirbāk |
إِرْبَاك ʔirbāk |
| nominative | إِرْبَاكٌ ʔirbākun |
الْإِرْبَاكُ al-ʔirbāku |
إِرْبَاكُ ʔirbāku |
| accusative | إِرْبَاكًا ʔirbākan |
الْإِرْبَاكَ al-ʔirbāka |
إِرْبَاكَ ʔirbāka |
| genitive | إِرْبَاكٍ ʔirbākin |
الْإِرْبَاكِ al-ʔirbāki |
إِرْبَاكِ ʔirbāki |