إضلال
Arabic
Noun
إِضْلَال • (ʔiḍlāl) m
- verbal noun of أَضَلَّ (ʔaḍalla) (form IV)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | إِضْلَال ʔiḍlāl |
الْإِضْلَال al-ʔiḍlāl |
إِضْلَال ʔiḍlāl |
| nominative | إِضْلَالٌ ʔiḍlālun |
الْإِضْلَالُ al-ʔiḍlālu |
إِضْلَالُ ʔiḍlālu |
| accusative | إِضْلَالًا ʔiḍlālan |
الْإِضْلَالَ al-ʔiḍlāla |
إِضْلَالَ ʔiḍlāla |
| genitive | إِضْلَالٍ ʔiḍlālin |
الْإِضْلَالِ al-ʔiḍlāli |
إِضْلَالِ ʔiḍlāli |