إعمار
See also: أعمار
Arabic
Noun
إِعْمَار • (ʔiʕmār) m
- verbal noun of أَعْمَرَ (ʔaʕmara) (form IV)
- cultivating, rendering habitable
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | إِعْمَار ʔiʕmār |
الْإِعْمَار al-ʔiʕmār |
إِعْمَار ʔiʕmār |
| nominative | إِعْمَارٌ ʔiʕmārun |
الْإِعْمَارُ al-ʔiʕmāru |
إِعْمَارُ ʔiʕmāru |
| accusative | إِعْمَارًا ʔiʕmāran |
الْإِعْمَارَ al-ʔiʕmāra |
إِعْمَارَ ʔiʕmāra |
| genitive | إِعْمَارٍ ʔiʕmārin |
الْإِعْمَارِ al-ʔiʕmāri |
إِعْمَارِ ʔiʕmāri |
References
- Steingass, Francis Joseph (1884) “إعمار”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen