إفقار

Arabic

Noun

إِفْقَار • (ʔifqārm

  1. verbal noun of أَفْقَرَ (ʔafqara) (form IV)

Declension

Declension of noun إِفْقَار (ʔifqār)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal إِفْقَار
ʔifqār
الْإِفْقَار
al-ʔifqār
إِفْقَار
ʔifqār
nominative إِفْقَارٌ
ʔifqārun
الْإِفْقَارُ
al-ʔifqāru
إِفْقَارُ
ʔifqāru
accusative إِفْقَارًا
ʔifqāran
الْإِفْقَارَ
al-ʔifqāra
إِفْقَارَ
ʔifqāra
genitive إِفْقَارٍ
ʔifqārin
الْإِفْقَارِ
al-ʔifqāri
إِفْقَارِ
ʔifqāri