إقبار
Arabic
Noun
إِقْبَار • (ʔiqbār) m
- verbal noun of أَقْبَرَ (ʔaqbara) (form IV)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | إِقْبَار ʔiqbār |
الْإِقْبَار al-ʔiqbār |
إِقْبَار ʔiqbār |
| nominative | إِقْبَارٌ ʔiqbārun |
الْإِقْبَارُ al-ʔiqbāru |
إِقْبَارُ ʔiqbāru |
| accusative | إِقْبَارًا ʔiqbāran |
الْإِقْبَارَ al-ʔiqbāra |
إِقْبَارَ ʔiqbāra |
| genitive | إِقْبَارٍ ʔiqbārin |
الْإِقْبَارِ al-ʔiqbāri |
إِقْبَارِ ʔiqbāri |