إكثار
Arabic
Noun
إِكْثَار • (ʔikṯār) m
- verbal noun of أَكْثَرَ (ʔakṯara) (form IV)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | إِكْثَار ʔikṯār |
الْإِكْثَار al-ʔikṯār |
إِكْثَار ʔikṯār |
| nominative | إِكْثَارٌ ʔikṯārun |
الْإِكْثَارُ al-ʔikṯāru |
إِكْثَارُ ʔikṯāru |
| accusative | إِكْثَارًا ʔikṯāran |
الْإِكْثَارَ al-ʔikṯāra |
إِكْثَارَ ʔikṯāra |
| genitive | إِكْثَارٍ ʔikṯārin |
الْإِكْثَارِ al-ʔikṯāri |
إِكْثَارِ ʔikṯāri |