إكرامية
Arabic
| Root |
|---|
| ك ر م (k r m) |
| 10 terms |
Etymology
Relative noun (nisba) composed of إِكْرَام (ʔikrām) + ـِيَّة (-iyya).
Pronunciation
IPA(key): /ʔik.raː.mij.ja/
Noun
إِكْرَامِيَّة • (ʔikrāmiyya) f
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | إِكْرَامِيَّة ʔikrāmiyya |
الْإِكْرَامِيَّة al-ʔikrāmiyya |
إِكْرَامِيَّة ʔikrāmiyyat |
| nominative | إِكْرَامِيَّةٌ ʔikrāmiyyatun |
الْإِكْرَامِيَّةُ al-ʔikrāmiyyatu |
إِكْرَامِيَّةُ ʔikrāmiyyatu |
| accusative | إِكْرَامِيَّةً ʔikrāmiyyatan |
الْإِكْرَامِيَّةَ al-ʔikrāmiyyata |
إِكْرَامِيَّةَ ʔikrāmiyyata |
| genitive | إِكْرَامِيَّةٍ ʔikrāmiyyatin |
الْإِكْرَامِيَّةِ al-ʔikrāmiyyati |
إِكْرَامِيَّةِ ʔikrāmiyyati |
Descendants
- → Ottoman Turkish: اكرامیه (“ikrâmiyye”)
- → Turkish: ikramiye