إلقاء
See also: إلفاء
Arabic
| Root |
|---|
| ل ق ي (l q y) |
| 15 terms |
Etymology
Verbal noun of أَلْقَى (ʔalqā).
Pronunciation
- IPA(key): /ʔil.qaːʔ/
- Rhymes: -aːʔ
Noun
إِلْقَاء • (ʔilqāʔ) m
- verbal noun of أَلْقَى (ʔalqā) (form IV)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | إِلْقَاء ʔilqāʔ |
الْإِلْقَاء al-ʔilqāʔ |
إِلْقَاء ʔilqāʔ |
| nominative | إِلْقَاءٌ ʔilqāʔun |
الْإِلْقَاءُ al-ʔilqāʔu |
إِلْقَاءُ ʔilqāʔu |
| accusative | إِلْقَاءً ʔilqāʔan |
الْإِلْقَاءَ al-ʔilqāʔa |
إِلْقَاءَ ʔilqāʔa |
| genitive | إِلْقَاءٍ ʔilqāʔin |
الْإِلْقَاءِ al-ʔilqāʔi |
إِلْقَاءِ ʔilqāʔi |
Descendants
- → Ottoman Turkish: القاء (ilkâ')