إمامة

Arabic

Root
ء م م (ʔ m m)
10 terms

Etymology

    From إِمَام (ʔimām) + ـَة (-a).

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʔi.maː.ma/

    Noun

    إِمَامَة • (ʔimāmaf

    1. guidance
    2. leadership
    3. (Islam) imamate

    Declension

    Declension of noun إِمَامَة (ʔimāma)
    singular singular triptote in ـَة (-a)
    indefinite definite construct
    informal إِمَامَة
    ʔimāma
    الْإِمَامَة
    al-ʔimāma
    إِمَامَة
    ʔimāmat
    nominative إِمَامَةٌ
    ʔimāmatun
    الْإِمَامَةُ
    al-ʔimāmatu
    إِمَامَةُ
    ʔimāmatu
    accusative إِمَامَةً
    ʔimāmatan
    الْإِمَامَةَ
    al-ʔimāmata
    إِمَامَةَ
    ʔimāmata
    genitive إِمَامَةٍ
    ʔimāmatin
    الْإِمَامَةِ
    al-ʔimāmati
    إِمَامَةِ
    ʔimāmati

    Descendants

    • Persian: امامت (emâmat)
      • Tajik: имомат (imomat)
      • Urdu: امامت (imāmat)
    • Ottoman Turkish: امامت (imâmet)
    • Malay: imamat
    • Indonesian: imamah, imamat
    • Uyghur: ئىمامەت (imamet)
    • Uzbek: imomat

    References