إنابة
Arabic
| Root |
|---|
| ن و ب (n w b) |
| 7 terms |
Etymology
Verbal noun of أَنَابَ (ʔanāba).
Pronunciation
- IPA(key): /ʔi.naː.ba/
Noun
إِنَابَة • (ʔināba) f
- verbal noun of أَنَابَ (ʔanāba) (form IV)
- appointing someone as one's locum tenens
- delegation, delegacy
- (Islam) repentance
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | إِنَابَة ʔināba |
الْإِنَابَة al-ʔināba |
إِنَابَة ʔinābat |
| nominative | إِنَابَةٌ ʔinābatun |
الْإِنَابَةُ al-ʔinābatu |
إِنَابَةُ ʔinābatu |
| accusative | إِنَابَةً ʔinābatan |
الْإِنَابَةَ al-ʔinābata |
إِنَابَةَ ʔinābata |
| genitive | إِنَابَةٍ ʔinābatin |
الْإِنَابَةِ al-ʔinābati |
إِنَابَةِ ʔinābati |
Descendants
- → Azerbaijani: inabət
- → Kazakh: инабат (inabat)
- → Ottoman Turkish: انابت (inâbet)
- → Uyghur: ئىناۋەت (inawet)
- → Uzbek: inobat