إهانة

Arabic

Root
ه و ن (h w n)
18 terms

Etymology

Verbal noun of أَهَانَ (ʔahāna).

Pronunciation

IPA^(key): /ʔi.haː.na/

Noun

إِهَانَة • (ʔihāna) f (plural إِهَانَات (ʔihānāt))

verbal noun of أَهَانَ (ʔahāna) (form IV)
insult, offense

Declension

Declension of noun **إِهَانَة** (ʔihāna)
singular	singular triptote in ـَة (-a)
singular	indefinite	definite	construct
informal	إِهَانَة ʔihāna	الْإِهَانَة al-ʔihāna	إِهَانَة ʔihānat
nominative	إِهَانَةٌ ʔihānatun	الْإِهَانَةُ al-ʔihānatu	إِهَانَةُ ʔihānatu
accusative	إِهَانَةً ʔihānatan	الْإِهَانَةَ al-ʔihānata	إِهَانَةَ ʔihānata
genitive	إِهَانَةٍ ʔihānatin	الْإِهَانَةِ al-ʔihānati	إِهَانَةِ ʔihānati
dual	indefinite	definite	construct
informal	إِهَانَتَيْن ʔihānatayn	الْإِهَانَتَيْن al-ʔihānatayn	إِهَانَتَيْ ʔihānatay
nominative	إِهَانَتَانِ ʔihānatāni	الْإِهَانَتَانِ al-ʔihānatāni	إِهَانَتَا ʔihānatā
accusative	إِهَانَتَيْنِ ʔihānatayni	الْإِهَانَتَيْنِ al-ʔihānatayni	إِهَانَتَيْ ʔihānatay
genitive	إِهَانَتَيْنِ ʔihānatayni	الْإِهَانَتَيْنِ al-ʔihānatayni	إِهَانَتَيْ ʔihānatay
plural	sound feminine plural
plural	indefinite	definite	construct
informal	إِهَانَات ʔihānāt	الْإِهَانَات al-ʔihānāt	إِهَانَات ʔihānāt
nominative	إِهَانَاتٌ ʔihānātun	الْإِهَانَاتُ al-ʔihānātu	إِهَانَاتُ ʔihānātu
accusative	إِهَانَاتٍ ʔihānātin	الْإِهَانَاتِ al-ʔihānāti	إِهَانَاتِ ʔihānāti
genitive	إِهَانَاتٍ ʔihānātin	الْإِهَانَاتِ al-ʔihānāti	إِهَانَاتِ ʔihānāti

Descendants

→ Persian: اهانت
- → Bengali: ইহানত (ihanot)
→ Ottoman Turkish: اهانت (ihanet)
- → Turkish: ihanet