ائتمام
Arabic
Noun
اِئْتِمَام • (iʔtimām) m
- verbal noun of اِئْتَمَّ (iʔtamma) (form VIII)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِئْتِمَام iʔtimām |
الِائْتِمَام al-iʔtimām |
اِئْتِمَام iʔtimām |
| nominative | اِئْتِمَامٌ iʔtimāmun |
الِائْتِمَامُ al-iʔtimāmu |
اِئْتِمَامُ iʔtimāmu |
| accusative | اِئْتِمَامًا iʔtimāman |
الِائْتِمَامَ al-iʔtimāma |
اِئْتِمَامَ iʔtimāma |
| genitive | اِئْتِمَامٍ iʔtimāmin |
الِائْتِمَامِ al-iʔtimāmi |
اِئْتِمَامِ iʔtimāmi |