ابتذال
Arabic
| Root |
|---|
| ب ذ ل (b ḏ l) |
| 6 terms |
Etymology
Verbal noun of اِبْتَذَلَ (ibtaḏala).
Pronunciation
- IPA(key): /ib.ti.ðaːl/
- Rhymes: -aːl
Noun
اِبْتِذَال • (ibtiḏāl) m
- verbal noun of اِبْتَذَلَ (ibtaḏala) (form VIII)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِبْتِذَال ibtiḏāl |
الِابْتِذَال al-ibtiḏāl |
اِبْتِذَال ibtiḏāl |
| nominative | اِبْتِذَالٌ ibtiḏālun |
الِابْتِذَالُ al-ibtiḏālu |
اِبْتِذَالُ ibtiḏālu |
| accusative | اِبْتِذَالًا ibtiḏālan |
الِابْتِذَالَ al-ibtiḏāla |
اِبْتِذَالَ ibtiḏāla |
| genitive | اِبْتِذَالٍ ibtiḏālin |
الِابْتِذَالِ al-ibtiḏāli |
اِبْتِذَالِ ibtiḏāli |
Descendants
- → Ottoman Turkish: ابتذال (ibtizâl)