اتكاء
Arabic
Noun
اِتِّكَاء • (ittikāʔ) m
- verbal noun of اِتَّكَأَ (ittakaʔa) (form VIII)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِتِّكَاء ittikāʔ |
الِاتِّكَاء al-ittikāʔ |
اِتِّكَاء ittikāʔ |
| nominative | اِتِّكَاءٌ ittikāʔun |
الِاتِّكَاءُ al-ittikāʔu |
اِتِّكَاءُ ittikāʔu |
| accusative | اِتِّكَاءً ittikāʔan |
الِاتِّكَاءَ al-ittikāʔa |
اِتِّكَاءَ ittikāʔa |
| genitive | اِتِّكَاءٍ ittikāʔin |
الِاتِّكَاءِ al-ittikāʔi |
اِتِّكَاءِ ittikāʔi |