اجتهد

See also: أجتهد

Arabic

Root
ج ه د (j h d)
11 terms

Verb

اِجْتَهَدَ • (ijtahada) VIII (non-past يَجْتَهِدُ (yajtahidu), verbal noun اِجْتِهَاد (ijtihād))

  1. to work hard, to strive
    • 12th century CE, Al-Ghazali, The Beginning of Guidance (bidayatu l-hidayah):
      [] وَهِيَ ٱلْحَسَدُ، وَٱلْرِيَاءُ، وَٱلْعُجْبُ، فَٱجْتَهِدْ فِي تَطْهِيرِ قَلْبِكَ مِنْهَا []
      [] wa-hiya l-ḥasadu, wa-r-riyāʾu, wa-l-ʿujbu, fa-jtahid fī taṭhīri qalbika minhā []
      [] and those are envy, showiness, and arrogance. [Then] strive to purify your heart from those []

Conjugation

Conjugation of اِجْتَهَدَ (VIII, sound, impersonal passive (?), verbal noun اِجْتِهَاد)
verbal noun
الْمَصْدَر
اِجْتِهَاد
ijtihād
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُجْتَهِد
mujtahid
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُجْتَهَد
mujtahad
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m اِجْتَهَدْتُ
ijtahadtu
اِجْتَهَدْتَ
ijtahadta
اِجْتَهَدَ
ijtahada
اِجْتَهَدْتُمَا
ijtahadtumā
اِجْتَهَدَا
ijtahadā
اِجْتَهَدْنَا
ijtahadnā
اِجْتَهَدْتُمْ
ijtahadtum
اِجْتَهَدُوا
ijtahadū
f اِجْتَهَدْتِ
ijtahadti
اِجْتَهَدَتْ
ijtahadat
اِجْتَهَدَتَا
ijtahadatā
اِجْتَهَدْتُنَّ
ijtahadtunna
اِجْتَهَدْنَ
ijtahadna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَجْتَهِدُ
ʔajtahidu
تَجْتَهِدُ
tajtahidu
يَجْتَهِدُ
yajtahidu
تَجْتَهِدَانِ
tajtahidāni
يَجْتَهِدَانِ
yajtahidāni
نَجْتَهِدُ
najtahidu
تَجْتَهِدُونَ
tajtahidūna
يَجْتَهِدُونَ
yajtahidūna
f تَجْتَهِدِينَ
tajtahidīna
تَجْتَهِدُ
tajtahidu
تَجْتَهِدَانِ
tajtahidāni
تَجْتَهِدْنَ
tajtahidna
يَجْتَهِدْنَ
yajtahidna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَجْتَهِدَ
ʔajtahida
تَجْتَهِدَ
tajtahida
يَجْتَهِدَ
yajtahida
تَجْتَهِدَا
tajtahidā
يَجْتَهِدَا
yajtahidā
نَجْتَهِدَ
najtahida
تَجْتَهِدُوا
tajtahidū
يَجْتَهِدُوا
yajtahidū
f تَجْتَهِدِي
tajtahidī
تَجْتَهِدَ
tajtahida
تَجْتَهِدَا
tajtahidā
تَجْتَهِدْنَ
tajtahidna
يَجْتَهِدْنَ
yajtahidna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَجْتَهِدْ
ʔajtahid
تَجْتَهِدْ
tajtahid
يَجْتَهِدْ
yajtahid
تَجْتَهِدَا
tajtahidā
يَجْتَهِدَا
yajtahidā
نَجْتَهِدْ
najtahid
تَجْتَهِدُوا
tajtahidū
يَجْتَهِدُوا
yajtahidū
f تَجْتَهِدِي
tajtahidī
تَجْتَهِدْ
tajtahid
تَجْتَهِدَا
tajtahidā
تَجْتَهِدْنَ
tajtahidna
يَجْتَهِدْنَ
yajtahidna
imperative
الْأَمْر
m اِجْتَهِدْ
ijtahid
اِجْتَهِدَا
ijtahidā
اِجْتَهِدُوا
ijtahidū
f اِجْتَهِدِي
ijtahidī
اِجْتَهِدْنَ
ijtahidna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m اُجْتُهِدَ
ujtuhida
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُجْتَهَدُ
yujtahadu
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُجْتَهَدَ
yujtahada
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُجْتَهَدْ
yujtahad
f

Descendants

  • Ottoman Turkish: اجتهاد (ictihad)