احتواء
Arabic
Noun
اِحْتِوَاء • (iḥtiwāʔ) m
- verbal noun of اِحْتَوَى (iḥtawā) (form VIII)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِحْتِوَاء iḥtiwāʔ |
الِاحْتِوَاء al-iḥtiwāʔ |
اِحْتِوَاء iḥtiwāʔ |
| nominative | اِحْتِوَاءٌ iḥtiwāʔun |
الِاحْتِوَاءُ al-iḥtiwāʔu |
اِحْتِوَاءُ iḥtiwāʔu |
| accusative | اِحْتِوَاءً iḥtiwāʔan |
الِاحْتِوَاءَ al-iḥtiwāʔa |
اِحْتِوَاءَ iḥtiwāʔa |
| genitive | اِحْتِوَاءٍ iḥtiwāʔin |
الِاحْتِوَاءِ al-iḥtiwāʔi |
اِحْتِوَاءِ iḥtiwāʔi |