احتیاج
See also: احتياج
Ottoman Turkish
Etymology
From Arabic اِحْتِيَاج (iḥtiyāj).
Noun
احتیاج • (ihtiyac) (plural احتیاجلر)
Descendants
- Turkish: ihtiyaç
Persian
Etymology
Borrowed from Arabic اِحْتِيَاج (iḥtiyāj).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /ʔih.ti.ˈjaːd͡ʒ/
- (Dari, formal) IPA(key): [ʔe̞ɦ.t̪ʰi.jɑ́ːd͡ʒ]
- (Iran, formal) IPA(key): [ʔeɦ.t̪ʰi.jɒ́ːd͡ʒ̥]
- (Tajik, formal) IPA(key): [ʔeɦ.t̪ʰi.jɔ́d͡ʒ]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | ihtiyāj |
| Dari reading? | ehtiyāj |
| Iranian reading? | ehtiyâj |
| Tajik reading? | ehtiyoj |
Noun
| Dari | احتیاج |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | эҳтиёҷ |
احتیاج • (ehtiyâj) (plural احتیاجات)
- need, necessity
- Synonym: نیاز (niyâz)
- c. 1320, Amīr Khusraw Dihlavī, “Ghazal 288”, in دیوانِ امیرخسرو دهلوی [Divan of Amīr Khusraw][1]:
- مست ترا به هیچ میی احتیاج نیست
رنج مرا ز هیچ طبیبی علاج نیست- mast tu-râ ba hêč may-ê ihtiyâj nêst
ranj ma-râ zi hêč tabîb-ê 'ilâj nêst - Drunk, you have no need for any wine;
Anguished, I have no cure from any doctor.
- mast tu-râ ba hêč may-ê ihtiyâj nêst
Derived terms
- احتیاج داشتن (ehtiyâj dâštan, “to need”)
Urdu
Etymology
From Arabic اِحْتِيَاج (iḥtiyāj).
Pronunciation
- (Standard Urdu) IPA(key): /ɪɦ.t̪ɪ.jɑːd͡ʒ/
Noun
احتیاج • (ihtiyāj) f (Hindi spelling इहतियाज)