ادیب
See also: أديب
Persian
Etymology
Borrowed from Arabic أَدِيب (ʔadīb).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /ʔa.ˈdiːb/
- (Dari, formal) IPA(key): [ʔä.d̪iːb]
- (Iran, formal) IPA(key): [ʔæ.d̪iːb̥]
- (Tajik, formal) IPA(key): [ʔä.d̪ib]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | adīb |
| Dari reading? | adīb |
| Iranian reading? | adib |
| Tajik reading? | adib |
Noun
ادیب • (adib) (plural ادیبان (adibân), or ادبا (odabâ))
- literary writer; litterateur
- سرزمین کهن ایران همواره زادگاه ادیبان و دانشمندانی بوده است.
- sarzamin-e kohan-e irân hamvâre zâdgâh-e adibân o dânešmandâni bude ast.
- The ancient land of Iran has always been the birthplace of writers and scholars.
- man of letters, cultivated person
Related terms
Adjective
ادیب • (adib)
Urdu
Etymology
Pronunciation
- (Standard Urdu) IPA(key): /ə.d̪iːb/
- Rhymes: -iːb
Noun
اَدِیب • (adīb) m (formal plural ادبا, Hindi spelling अदीब)