اذليلاء
Arabic
Noun
اِذْلِيلَاء • (iḏlīlāʔ) m
- verbal noun of اِذْلَوْلَى (iḏlawlā) (form XII)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِذْلِيلَاء iḏlīlāʔ |
الِاذْلِيلَاء al-iḏlīlāʔ |
اِذْلِيلَاء iḏlīlāʔ |
| nominative | اِذْلِيلَاءٌ iḏlīlāʔun |
الِاذْلِيلَاءُ al-iḏlīlāʔu |
اِذْلِيلَاءُ iḏlīlāʔu |
| accusative | اِذْلِيلَاءً iḏlīlāʔan |
الِاذْلِيلَاءَ al-iḏlīlāʔa |
اِذْلِيلَاءَ iḏlīlāʔa |
| genitive | اِذْلِيلَاءٍ iḏlīlāʔin |
الِاذْلِيلَاءِ al-iḏlīlāʔi |
اِذْلِيلَاءِ iḏlīlāʔi |