ارتباك
Arabic
Pronunciation
- IPA(key): /ir.ti.baːk/
Noun
اِرْتِبَاك • (irtibāk) m
- verbal noun of اِرْتَبَكَ (irtabaka) (form VIII)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِرْتِبَاك irtibāk |
الِارْتِبَاك al-irtibāk |
اِرْتِبَاك irtibāk |
| nominative | اِرْتِبَاكٌ irtibākun |
الِارْتِبَاكُ al-irtibāku |
اِرْتِبَاكُ irtibāku |
| accusative | اِرْتِبَاكًا irtibākan |
الِارْتِبَاكَ al-irtibāka |
اِرْتِبَاكَ irtibāka |
| genitive | اِرْتِبَاكٍ irtibākin |
الِارْتِبَاكِ al-irtibāki |
اِرْتِبَاكِ irtibāki |