ارتزاق
Arabic
Noun
اِرْتِزَاق • (irtizāq) m
- verbal noun of اِرْتَزَقَ (irtazaqa) (form VIII)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِرْتِزَاق irtizāq |
الِارْتِزَاق al-irtizāq |
اِرْتِزَاق irtizāq |
| nominative | اِرْتِزَاقٌ irtizāqun |
الِارْتِزَاقُ al-irtizāqu |
اِرْتِزَاقُ irtizāqu |
| accusative | اِرْتِزَاقًا irtizāqan |
الِارْتِزَاقَ al-irtizāqa |
اِرْتِزَاقَ irtizāqa |
| genitive | اِرْتِزَاقٍ irtizāqin |
الِارْتِزَاقِ al-irtizāqi |
اِرْتِزَاقِ irtizāqi |