ارتفاق
Arabic
| Root |
|---|
| ر ف ق (r f q) |
| 11 terms |
Etymology
Verbal noun of اِرْتَفَقَ (irtafaqa).
Pronunciation
- IPA(key): /ir.ti.faːq/
Noun
اِرْتِفَاق • (irtifāq) m
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِرْتِفَاق irtifāq |
الِارْتِفَاق al-irtifāq |
اِرْتِفَاق irtifāq |
| nominative | اِرْتِفَاقٌ irtifāqun |
الِارْتِفَاقُ al-irtifāqu |
اِرْتِفَاقُ irtifāqu |
| accusative | اِرْتِفَاقًا irtifāqan |
الِارْتِفَاقَ al-irtifāqa |
اِرْتِفَاقَ irtifāqa |
| genitive | اِرْتِفَاقٍ irtifāqin |
الِارْتِفَاقِ al-irtifāqi |
اِرْتِفَاقِ irtifāqi |