ازرقاق
Arabic
Noun
اِزْرِقَاق • (izriqāq) m
- verbal noun of اِزْرَقَّ (izraqqa) (form IX)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِزْرِقَاق izriqāq |
الِازْرِقَاق al-izriqāq |
اِزْرِقَاق izriqāq |
| nominative | اِزْرِقَاقٌ izriqāqun |
الِازْرِقَاقُ al-izriqāqu |
اِزْرِقَاقُ izriqāqu |
| accusative | اِزْرِقَاقًا izriqāqan |
الِازْرِقَاقَ al-izriqāqa |
اِزْرِقَاقَ izriqāqa |
| genitive | اِزْرِقَاقٍ izriqāqin |
الِازْرِقَاقِ al-izriqāqi |
اِزْرِقَاقِ izriqāqi |