اسبغل

See also: أسبغل, أشتغل, اشتغل, and اشتعل

Arabic

Root
س ب غ ل (s b ḡ l)
1 term

Verb

اِسْبَغَلَّ • (isbaḡalla) IVq (non-past يَسْبَغِلُّ (yasbaḡillu), verbal noun اِسْبِغْلَال (isbiḡlāl))

to be wet through
to be oiled, anointed

Conjugation

Conjugation of **اِسْبَغَلَّ** (IVq, sound, no passive (?), verbal noun *اِسْبِغْلَال*)

verbal noun الْمَصْدَر					اِسْبِغْلَال isbiḡlāl
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُسْبَغِلّ musbaḡill
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	اِسْبَغْلَلْتُ isbaḡlaltu	اِسْبَغْلَلْتَ isbaḡlalta	اِسْبَغَلَّ isbaḡalla	اِسْبَغْلَلْتُمَا isbaḡlaltumā	اِسْبَغَلَّا isbaḡallā	اِسْبَغْلَلْنَا isbaḡlalnā	اِسْبَغْلَلْتُمْ isbaḡlaltum	اِسْبَغَلُّوا isbaḡallū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	اِسْبَغْلَلْتُ isbaḡlaltu	اِسْبَغْلَلْتِ isbaḡlalti	اِسْبَغَلَّتْ isbaḡallat	اِسْبَغْلَلْتُمَا isbaḡlaltumā	اِسْبَغَلَّتَا isbaḡallatā	اِسْبَغْلَلْنَا isbaḡlalnā	اِسْبَغْلَلْتُنَّ isbaḡlaltunna	اِسْبَغْلَلْنَ isbaḡlalna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَسْبَغِلُّ ʔasbaḡillu	تَسْبَغِلُّ tasbaḡillu	يَسْبَغِلُّ yasbaḡillu	تَسْبَغِلَّانِ tasbaḡillāni	يَسْبَغِلَّانِ yasbaḡillāni	نَسْبَغِلُّ nasbaḡillu	تَسْبَغِلُّونَ tasbaḡillūna	يَسْبَغِلُّونَ yasbaḡillūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَسْبَغِلُّ ʔasbaḡillu	تَسْبَغِلِّينَ tasbaḡillīna	تَسْبَغِلُّ tasbaḡillu	تَسْبَغِلَّانِ tasbaḡillāni	تَسْبَغِلَّانِ tasbaḡillāni	نَسْبَغِلُّ nasbaḡillu	تَسْبَغْلِلْنَ tasbaḡlilna	يَسْبَغْلِلْنَ yasbaḡlilna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَسْبَغِلَّ ʔasbaḡilla	تَسْبَغِلَّ tasbaḡilla	يَسْبَغِلَّ yasbaḡilla	تَسْبَغِلَّا tasbaḡillā	يَسْبَغِلَّا yasbaḡillā	نَسْبَغِلَّ nasbaḡilla	تَسْبَغِلُّوا tasbaḡillū	يَسْبَغِلُّوا yasbaḡillū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَسْبَغِلَّ ʔasbaḡilla	تَسْبَغِلِّي tasbaḡillī	تَسْبَغِلَّ tasbaḡilla	تَسْبَغِلَّا tasbaḡillā	تَسْبَغِلَّا tasbaḡillā	نَسْبَغِلَّ nasbaḡilla	تَسْبَغْلِلْنَ tasbaḡlilna	يَسْبَغْلِلْنَ yasbaḡlilna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَسْبَغِلَّ, أَسْبَغِلِّ, أَسْبَغْلِلْ ʔasbaḡilla, ʔasbaḡilli, ʔasbaḡlil	تَسْبَغِلَّ, تَسْبَغِلِّ, تَسْبَغْلِلْ tasbaḡilla, tasbaḡilli, tasbaḡlil	يَسْبَغِلَّ, يَسْبَغِلِّ, يَسْبَغْلِلْ yasbaḡilla, yasbaḡilli, yasbaḡlil	تَسْبَغِلَّا tasbaḡillā	يَسْبَغِلَّا yasbaḡillā	نَسْبَغِلَّ, نَسْبَغِلِّ, نَسْبَغْلِلْ nasbaḡilla, nasbaḡilli, nasbaḡlil	تَسْبَغِلُّوا tasbaḡillū	يَسْبَغِلُّوا yasbaḡillū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f		تَسْبَغِلِّي tasbaḡillī	تَسْبَغِلَّ, تَسْبَغِلِّ, تَسْبَغْلِلْ tasbaḡilla, tasbaḡilli, tasbaḡlil	تَسْبَغِلَّا tasbaḡillā	تَسْبَغِلَّا tasbaḡillā		تَسْبَغْلِلْنَ tasbaḡlilna	يَسْبَغْلِلْنَ yasbaḡlilna
imperative الْأَمْر	m		اِسْبَغِلَّ, اِسْبَغِلِّ, اِسْبَغْلِلْ isbaḡilla, isbaḡilli, isbaḡlil		اِسْبَغِلَّا isbaḡillā			اِسْبَغِلُّوا isbaḡillū
imperative الْأَمْر	f		اِسْبَغِلِّي isbaḡillī		اِسْبَغِلَّا isbaḡillā			اِسْبَغْلِلْنَ isbaḡlilna

References

Steingass, Francis Joseph (1884) “اسبغل”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎^[1], London: W.H. Allen