استحالة

Arabic

Root
ح و ل (ḥ w l)
31 terms

Etymology

Verbal noun of اِسْتَحَالَ (istaḥāla).

Pronunciation

  • IPA(key): /is.ti.ħaː.la/

Noun

اِسْتِحَالَة • (istiḥālaf

  1. verbal noun of اِسْتَحَالَ (istaḥāla) (form X)
  2. impossibility
  3. transformation

Declension

Declension of noun اِسْتِحَالَة (istiḥāla)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal اِسْتِحَالَة
istiḥāla
الِاسْتِحَالَة
al-istiḥāla
اِسْتِحَالَة
istiḥālat
nominative اِسْتِحَالَةٌ
istiḥālatun
الِاسْتِحَالَةُ
al-istiḥālatu
اِسْتِحَالَةُ
istiḥālatu
accusative اِسْتِحَالَةً
istiḥālatan
الِاسْتِحَالَةَ
al-istiḥālata
اِسْتِحَالَةَ
istiḥālata
genitive اِسْتِحَالَةٍ
istiḥālatin
الِاسْتِحَالَةِ
al-istiḥālati
اِسْتِحَالَةِ
istiḥālati

Descendants

  • Azerbaijani: istihalə
  • Ottoman Turkish: استحاله (istihâle)