استحباب
Arabic
| Root |
|---|
| ح ب ب (ḥ b b) |
| 18 terms |
Noun
اِسْتِحْبَاب • (istiḥbāb) m
- verbal noun of اِسْتَحَبَّ (istaḥabba) (form X)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِسْتِحْبَاب istiḥbāb |
الِاسْتِحْبَاب al-istiḥbāb |
اِسْتِحْبَاب istiḥbāb |
| nominative | اِسْتِحْبَابٌ istiḥbābun |
الِاسْتِحْبَابُ al-istiḥbābu |
اِسْتِحْبَابُ istiḥbābu |
| accusative | اِسْتِحْبَابًا istiḥbāban |
الِاسْتِحْبَابَ al-istiḥbāba |
اِسْتِحْبَابَ istiḥbāba |
| genitive | اِسْتِحْبَابٍ istiḥbābin |
الِاسْتِحْبَابِ al-istiḥbābi |
اِسْتِحْبَابِ istiḥbābi |