استذكار
Arabic
Noun
اِسْتِذْكَار • (istiḏkār) m
- verbal noun of اِسْتَذْكَرَ (istaḏkara) (form X)
- remembrance, recall
- memorization
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِسْتِذْكَار istiḏkār |
الِاسْتِذْكَار al-istiḏkār |
اِسْتِذْكَار istiḏkār |
| nominative | اِسْتِذْكَارٌ istiḏkārun |
الِاسْتِذْكَارُ al-istiḏkāru |
اِسْتِذْكَارُ istiḏkāru |
| accusative | اِسْتِذْكَارًا istiḏkāran |
الِاسْتِذْكَارَ al-istiḏkāra |
اِسْتِذْكَارَ istiḏkāra |
| genitive | اِسْتِذْكَارٍ istiḏkārin |
الِاسْتِذْكَارِ al-istiḏkāri |
اِسْتِذْكَارِ istiḏkāri |