استغراق

See also: غرق

Arabic

Root
غ ر ق (ḡ r q)
12 terms

Etymology

Verbal noun of اِسْتَغْرَقَ (istaḡraqa).

Pronunciation

  • IPA(key): /is.tiɣ.raːq/
  • Rhymes: -aːq

Noun

اِسْتِغْرَاق • (istiḡrāqm

  1. verbal noun of اِسْتَغْرَقَ (istaḡraqa) (form X)
  2. becoming immersed in, becoming wholly taken up
  3. taking (time)

Declension

Declension of noun اِسْتِغْرَاق (istiḡrāq)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal اِسْتِغْرَاق
istiḡrāq
الِاسْتِغْرَاق
al-istiḡrāq
اِسْتِغْرَاق
istiḡrāq
nominative اِسْتِغْرَاقٌ
istiḡrāqun
الِاسْتِغْرَاقُ
al-istiḡrāqu
اِسْتِغْرَاقُ
istiḡrāqu
accusative اِسْتِغْرَاقًا
istiḡrāqan
الِاسْتِغْرَاقَ
al-istiḡrāqa
اِسْتِغْرَاقَ
istiḡrāqa
genitive اِسْتِغْرَاقٍ
istiḡrāqin
الِاسْتِغْرَاقِ
al-istiḡrāqi
اِسْتِغْرَاقِ
istiḡrāqi

Descendants

  • Ottoman Turkish: استغراق (istiğrâk)
  • Urdu: استغراق (isteġrāq)

Urdu

Etymology

Borrowed from Arabic اِسْتِغْرَاق (istiḡrāq).

Noun

استغراق • (isteġrāqm

  1. rumination