استغفر

Arabic

Root
غ ف ر (ḡ f r)
11 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /is.taɣ.fa.ra/

Verb

اِسْتَغْفَرَ • (istaḡfara) X (non-past يَسْتَغْفِرُ (yastaḡfiru), verbal noun اِسْتِغْفَار (istiḡfār))

  1. (transitive) to ask for forgiveness [with accusative ‘someone’, along with accusative or مِن (min) or لِ (li) ‘for something’]
    • 609–632 CE, Quran, 11:3
      وَأَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُمَتِّعْكُم مَّتَاعًا حَسَنًا إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى وَيُؤْتِ كُلَّ ذِي فَضْلٍ فَضْلَهُ ۖ وَإِن تَوَلَّوْا فَإِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ كَبِيرٍ
      wa-ʾani staḡfirū rabbakum ṯumma tūbū ʾilayhi yumattiʿkum matāʿan ḥasanan ʾilā ʾajalin musamman wa-yuʾti kulla ḏī faḍlin faḍlahu wa-ʾin tawallaw fa-ʾinnī ʾaḵāfu ʿalaykum ʿaḏāba yawmin kabīrin
      And [saying], "Seek forgiveness of your Lord and repent to Him, [and] He will let you enjoy a good provision for a specified term and give every doer of favor his favor. But if you turn away, then indeed, I fear for you the punishment of a great Day.
  2. (transitive) to apologize [with accusative ‘to someone’, along with accusative or مِن (min) or لِ (li) ‘for something’]

Conjugation

Conjugation of اِسْتَغْفَرَ (X, sound, full passive, verbal noun اِسْتِغْفَار)
verbal noun
الْمَصْدَر
اِسْتِغْفَار
istiḡfār
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُسْتَغْفِر
mustaḡfir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُسْتَغْفَر
mustaḡfar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m اِسْتَغْفَرْتُ
istaḡfartu
اِسْتَغْفَرْتَ
istaḡfarta
اِسْتَغْفَرَ
istaḡfara
اِسْتَغْفَرْتُمَا
istaḡfartumā
اِسْتَغْفَرَا
istaḡfarā
اِسْتَغْفَرْنَا
istaḡfarnā
اِسْتَغْفَرْتُمْ
istaḡfartum
اِسْتَغْفَرُوا
istaḡfarū
f اِسْتَغْفَرْتِ
istaḡfarti
اِسْتَغْفَرَتْ
istaḡfarat
اِسْتَغْفَرَتَا
istaḡfaratā
اِسْتَغْفَرْتُنَّ
istaḡfartunna
اِسْتَغْفَرْنَ
istaḡfarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَسْتَغْفِرُ
ʔastaḡfiru
تَسْتَغْفِرُ
tastaḡfiru
يَسْتَغْفِرُ
yastaḡfiru
تَسْتَغْفِرَانِ
tastaḡfirāni
يَسْتَغْفِرَانِ
yastaḡfirāni
نَسْتَغْفِرُ
nastaḡfiru
تَسْتَغْفِرُونَ
tastaḡfirūna
يَسْتَغْفِرُونَ
yastaḡfirūna
f تَسْتَغْفِرِينَ
tastaḡfirīna
تَسْتَغْفِرُ
tastaḡfiru
تَسْتَغْفِرَانِ
tastaḡfirāni
تَسْتَغْفِرْنَ
tastaḡfirna
يَسْتَغْفِرْنَ
yastaḡfirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَسْتَغْفِرَ
ʔastaḡfira
تَسْتَغْفِرَ
tastaḡfira
يَسْتَغْفِرَ
yastaḡfira
تَسْتَغْفِرَا
tastaḡfirā
يَسْتَغْفِرَا
yastaḡfirā
نَسْتَغْفِرَ
nastaḡfira
تَسْتَغْفِرُوا
tastaḡfirū
يَسْتَغْفِرُوا
yastaḡfirū
f تَسْتَغْفِرِي
tastaḡfirī
تَسْتَغْفِرَ
tastaḡfira
تَسْتَغْفِرَا
tastaḡfirā
تَسْتَغْفِرْنَ
tastaḡfirna
يَسْتَغْفِرْنَ
yastaḡfirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَسْتَغْفِرْ
ʔastaḡfir
تَسْتَغْفِرْ
tastaḡfir
يَسْتَغْفِرْ
yastaḡfir
تَسْتَغْفِرَا
tastaḡfirā
يَسْتَغْفِرَا
yastaḡfirā
نَسْتَغْفِرْ
nastaḡfir
تَسْتَغْفِرُوا
tastaḡfirū
يَسْتَغْفِرُوا
yastaḡfirū
f تَسْتَغْفِرِي
tastaḡfirī
تَسْتَغْفِرْ
tastaḡfir
تَسْتَغْفِرَا
tastaḡfirā
تَسْتَغْفِرْنَ
tastaḡfirna
يَسْتَغْفِرْنَ
yastaḡfirna
imperative
الْأَمْر
m اِسْتَغْفِرْ
istaḡfir
اِسْتَغْفِرَا
istaḡfirā
اِسْتَغْفِرُوا
istaḡfirū
f اِسْتَغْفِرِي
istaḡfirī
اِسْتَغْفِرْنَ
istaḡfirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m اُسْتُغْفِرْتُ
ustuḡfirtu
اُسْتُغْفِرْتَ
ustuḡfirta
اُسْتُغْفِرَ
ustuḡfira
اُسْتُغْفِرْتُمَا
ustuḡfirtumā
اُسْتُغْفِرَا
ustuḡfirā
اُسْتُغْفِرْنَا
ustuḡfirnā
اُسْتُغْفِرْتُمْ
ustuḡfirtum
اُسْتُغْفِرُوا
ustuḡfirū
f اُسْتُغْفِرْتِ
ustuḡfirti
اُسْتُغْفِرَتْ
ustuḡfirat
اُسْتُغْفِرَتَا
ustuḡfiratā
اُسْتُغْفِرْتُنَّ
ustuḡfirtunna
اُسْتُغْفِرْنَ
ustuḡfirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُسْتَغْفَرُ
ʔustaḡfaru
تُسْتَغْفَرُ
tustaḡfaru
يُسْتَغْفَرُ
yustaḡfaru
تُسْتَغْفَرَانِ
tustaḡfarāni
يُسْتَغْفَرَانِ
yustaḡfarāni
نُسْتَغْفَرُ
nustaḡfaru
تُسْتَغْفَرُونَ
tustaḡfarūna
يُسْتَغْفَرُونَ
yustaḡfarūna
f تُسْتَغْفَرِينَ
tustaḡfarīna
تُسْتَغْفَرُ
tustaḡfaru
تُسْتَغْفَرَانِ
tustaḡfarāni
تُسْتَغْفَرْنَ
tustaḡfarna
يُسْتَغْفَرْنَ
yustaḡfarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُسْتَغْفَرَ
ʔustaḡfara
تُسْتَغْفَرَ
tustaḡfara
يُسْتَغْفَرَ
yustaḡfara
تُسْتَغْفَرَا
tustaḡfarā
يُسْتَغْفَرَا
yustaḡfarā
نُسْتَغْفَرَ
nustaḡfara
تُسْتَغْفَرُوا
tustaḡfarū
يُسْتَغْفَرُوا
yustaḡfarū
f تُسْتَغْفَرِي
tustaḡfarī
تُسْتَغْفَرَ
tustaḡfara
تُسْتَغْفَرَا
tustaḡfarā
تُسْتَغْفَرْنَ
tustaḡfarna
يُسْتَغْفَرْنَ
yustaḡfarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُسْتَغْفَرْ
ʔustaḡfar
تُسْتَغْفَرْ
tustaḡfar
يُسْتَغْفَرْ
yustaḡfar
تُسْتَغْفَرَا
tustaḡfarā
يُسْتَغْفَرَا
yustaḡfarā
نُسْتَغْفَرْ
nustaḡfar
تُسْتَغْفَرُوا
tustaḡfarū
يُسْتَغْفَرُوا
yustaḡfarū
f تُسْتَغْفَرِي
tustaḡfarī
تُسْتَغْفَرْ
tustaḡfar
تُسْتَغْفَرَا
tustaḡfarā
تُسْتَغْفَرْنَ
tustaḡfarna
يُسْتَغْفَرْنَ
yustaḡfarna