استقراء

Arabic

Root
ق ر ء (q r ʔ)
12 terms

Etymology

Verbal noun of اِسْتَقْرَأَ (istaqraʔa) or اِسْتَقْرَى (istaqrā).

Pronunciation

  • IPA(key): /is.tiq.raːʔ/
  • Rhymes: -aːʔ

Noun

اِسْتِقْرَاء • (istiqrāʔm

  1. verbal noun of اِسْتَقْرَى (istaqrā) (form X)
  2. verbal noun of اِسْتَقْرَأَ (istaqraʔa) (form X)
    1. (Philosophy) inferring by induction

Declension

Declension of noun اِسْتِقْرَاء (istiqrāʔ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal اِسْتِقْرَاء
istiqrāʔ
الِاسْتِقْرَاء
al-istiqrāʔ
اِسْتِقْرَاء
istiqrāʔ
nominative اِسْتِقْرَاءٌ
istiqrāʔun
الِاسْتِقْرَاءُ
al-istiqrāʔu
اِسْتِقْرَاءُ
istiqrāʔu
accusative اِسْتِقْرَاءً
istiqrāʔan
الِاسْتِقْرَاءَ
al-istiqrāʔa
اِسْتِقْرَاءَ
istiqrāʔa
genitive اِسْتِقْرَاءٍ
istiqrāʔin
الِاسْتِقْرَاءِ
al-istiqrāʔi
اِسْتِقْرَاءِ
istiqrāʔi

Descendants

  • Ottoman Turkish: استقرا (istikra)