استكبار

See also: استكثار

Arabic

Root
ك ب ر (k b r)
12 terms

Etymology

Verbal noun of اِسْتَكْبَرَ (istakbara).

Pronunciation

  • IPA(key): /is.tik.baːr/
  • Rhymes: -aːr

Noun

اِسْتِكْبَار • (istikbārm

  1. verbal noun of اِسْتَكْبَرَ (istakbara) (form X)
  2. arrogance, pride
    Synonyms: see Thesaurus:كبرياء

Declension

Declension of noun اِسْتِكْبَار (istikbār)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal اِسْتِكْبَار
istikbār
الِاسْتِكْبَار
al-istikbār
اِسْتِكْبَار
istikbār
nominative اِسْتِكْبَارٌ
istikbārun
الِاسْتِكْبَارُ
al-istikbāru
اِسْتِكْبَارُ
istikbāru
accusative اِسْتِكْبَارًا
istikbāran
الِاسْتِكْبَارَ
al-istikbāra
اِسْتِكْبَارَ
istikbāra
genitive اِسْتِكْبَارٍ
istikbārin
الِاسْتِكْبَارِ
al-istikbāri
اِسْتِكْبَارِ
istikbāri

Descendants

  • Persian: اِستِکبار (estekbâr)
  • Ottoman Turkish: استكبار (istikbâr)