استماتة
Arabic
Noun
اِسْتِمَاتَة • (istimāta) f
- verbal noun of اِسْتَمَاتَ (istamāta) (form X)
- desperate effort
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِسْتِمَاتَة istimāta |
الِاسْتِمَاتَة al-istimāta |
اِسْتِمَاتَة istimātat |
| nominative | اِسْتِمَاتَةٌ istimātatun |
الِاسْتِمَاتَةُ al-istimātatu |
اِسْتِمَاتَةُ istimātatu |
| accusative | اِسْتِمَاتَةً istimātatan |
الِاسْتِمَاتَةَ al-istimātata |
اِسْتِمَاتَةَ istimātata |
| genitive | اِسْتِمَاتَةٍ istimātatin |
الِاسْتِمَاتَةِ al-istimātati |
اِسْتِمَاتَةِ istimātati |