استمطار
Arabic
Noun
اِسْتِمْطَار • (istimṭār) m
- verbal noun of اِسْتَمْطَرَ (istamṭara) (form X)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِسْتِمْطَار istimṭār |
الِاسْتِمْطَار al-istimṭār |
اِسْتِمْطَار istimṭār |
| nominative | اِسْتِمْطَارٌ istimṭārun |
الِاسْتِمْطَارُ al-istimṭāru |
اِسْتِمْطَارُ istimṭāru |
| accusative | اِسْتِمْطَارًا istimṭāran |
الِاسْتِمْطَارَ al-istimṭāra |
اِسْتِمْطَارَ istimṭāra |
| genitive | اِسْتِمْطَارٍ istimṭārin |
الِاسْتِمْطَارِ al-istimṭāri |
اِسْتِمْطَارِ istimṭāri |