اضمحلال
Arabic
| Root |
|---|
| ض م ح ل (ḍ m ḥ l) |
| 2 terms |
Noun
اِضْمِحْلَال • (iḍmiḥlāl) m
- verbal noun of اِضْمَحَلَّ (iḍmaḥalla) (form IVq)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِضْمِحْلَال iḍmiḥlāl |
الِاضْمِحْلَال al-iḍmiḥlāl |
اِضْمِحْلَال iḍmiḥlāl |
| nominative | اِضْمِحْلَالٌ iḍmiḥlālun |
الِاضْمِحْلَالُ al-iḍmiḥlālu |
اِضْمِحْلَالُ iḍmiḥlālu |
| accusative | اِضْمِحْلَالًا iḍmiḥlālan |
الِاضْمِحْلَالَ al-iḍmiḥlāla |
اِضْمِحْلَالَ iḍmiḥlāla |
| genitive | اِضْمِحْلَالٍ iḍmiḥlālin |
الِاضْمِحْلَالِ al-iḍmiḥlāli |
اِضْمِحْلَالِ iḍmiḥlāli |