افتقار
Arabic
| Root |
|---|
| ف ق ر (f q r) |
| 8 terms |
Pronunciation
- IPA(key): /if.ti.qaːr/
Noun
اِفْتِقَار • (iftiqār) m
- verbal noun of اِفْتَقَرَ (iftaqara) (form VIII)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِفْتِقَار iftiqār |
الِافْتِقَار al-iftiqār |
اِفْتِقَار iftiqār |
| nominative | اِفْتِقَارٌ iftiqārun |
الِافْتِقَارُ al-iftiqāru |
اِفْتِقَارُ iftiqāru |
| accusative | اِفْتِقَارًا iftiqāran |
الِافْتِقَارَ al-iftiqāra |
اِفْتِقَارَ iftiqāra |
| genitive | اِفْتِقَارٍ iftiqārin |
الِافْتِقَارِ al-iftiqāri |
اِفْتِقَارِ iftiqāri |