افراد
See also: أفراد
Ottoman Turkish
Etymology
From Arabic فَرْد (fard, “an individual”).
Noun
افراد • (efrad or efrat)
- plural of فرد (ferd): individuals; ordinary people
- (military) privates, recruits, soldiers (distinguished from officers)
- 1898 July 2, photo caption on cover of Servet-i Fünun:
- تسالیا غازیلرندن طربزون الاینه منسوب افراد شاهانهنك دائرهٔ حكومت پیشكاهنه قورولان طاق ظفردن مرورلری
- Tesalya gazilerinden Trabizon alayına mensub efrad şahanenin daire-i hükûmet pişgah kurulan tak-i zaferden mürurları
- (please add an English translation of this quotation)
- 1898 July 2, photo caption on cover of Servet-i Fünun:
Descendants
- Turkish: efrat
Further reading
- Nişanyan, Sevan (2002–) “efrat”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “افراد”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 155
- Avery, Robert et al., editors (2013), “efrad”, in The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN
Persian
Etymology
Borrowed from Arabic أَفْرَاد (ʔafrād), plural form of Arabic فَرْد (fard, “individual”).
Noun
افراد • (afrâd)
- plural of فرد (fard)
Descendants
Urdu
Etymology
Borrowed from Classical Persian افراد (afrād), plural form of فرد (fard), from Arabic فَرْد (fard, “individual”).
Pronunciation
- (Standard Urdu) IPA(key): /əf.ɾɑːd̪/
- Rhymes: -ɑːd̪
- Hyphenation: اَفْ‧راد
Noun
اَفْراد • (afrād) m pl (indeclinable, Hindi spelling अफ़राद)
- persons, individuals
- Synonym: لوگ (log)
- kinds, spices
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | اَفْراد (afrād) | اَفْراد (afrād) |
| oblique | اَفْراد (afrād) | اَفْرادوں (afrādõ) |
| vocative | اَفْراد (afrād) | اَفْرادو (afrādo) |