التهام
Arabic
Noun
اِلْتِهَام • (iltihām) m
- verbal noun of اِلْتَهَمَ (iltahama) (form VIII)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِلْتِهَام iltihām |
الِالْتِهَام al-iltihām |
اِلْتِهَام iltihām |
| nominative | اِلْتِهَامٌ iltihāmun |
الِالْتِهَامُ al-iltihāmu |
اِلْتِهَامُ iltihāmu |
| accusative | اِلْتِهَامًا iltihāman |
الِالْتِهَامَ al-iltihāma |
اِلْتِهَامَ iltihāma |
| genitive | اِلْتِهَامٍ iltihāmin |
الِالْتِهَامِ al-iltihāmi |
اِلْتِهَامِ iltihāmi |