الم
See also: ألم
Karakhanid
Etymology
From Proto-Turkic *ölim (“death”), from *öl- (“to die”). Cognate with Turkish ölüm and Chuvash вилӗм (vilĕm)
Noun
اُلُمْ (ölüm)
Descendants
- Chagatai:
- Uyghur: ئۆلۈم (ölüm)
- Uzbek: oʻlim
References
- al-Kashgarî, Mahmud (1072–1074) Besim Atalay, transl., Divanü Lûgat-it-Türk Tercümesi [Translation of the “Compendium of the languages of the Turks”] (Türk Dil Kurumu Yayınları; 521) (in Turkish), 1985 edition, volume I, Ankara: Türk Tarih Kurmu Basımevi, published 1939–1943, page 75
Persian
Etymology 1
Borrowed from Arabic أَلَم (ʔalam).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /ʔa.ˈlam/
- (Dari, formal) IPA(key): [ʔä.lǽm]
- (Iran, formal) IPA(key): [ʔæ.lǽm]
- (Tajik, formal) IPA(key): [ʔä.lǽm]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | alam |
| Dari reading? | alam |
| Iranian reading? | alam |
| Tajik reading? | alam |
Noun
الم • (alam) (plural آلام (âlâm)) (literary)
- pain
- c. 1260s, Jalāl ad-Dīn Mohammad Rūmī, translated by Reynold A. Nicholson, مثنوی معنوی [Masnavi-ye-Ma'navi], volume I, verse 47:
- هر یکی از ما مسیح عالمی است
هر الم را در کف ما مرهمی است- har yakē az mā masīh-i ālamē ast
har alam rā dar kaff-i mā marhamē ast - Each of us is a Messiah of a world [of people]: in our hands is a medicine for every pain.
- har yakē az mā masīh-i ālamē ast
- grief
- Synonym: غم (ġam)
Etymology 2
Noun
الم • (alom)
- (archaic or dialectal) millet; green foxtail millet, wild foxtail millet (Setaria viridis)
Urdu
Etymology
Learned borrowing from Sanskrit अलम् (álam).
Pronunciation
- (Standard Urdu) IPA(key): /ə.ləm/
Adverb
الم • (alam) (Hindi spelling अलम्) (rare)
- enough, sufficient, adequate, equal to
References
- Platts, John T. (1884) “الم”, in A dictionary of Urdu, classical Hindi, and English, London: W. H. Allen & Co.