امتلاء
Arabic
| Root |
|---|
| م ل ء (m l ʔ) |
| 15 terms |
Etymology
Verbal noun of اِمْتَلَأَ (imtalaʔa).
Pronunciation
- IPA(key): /im.ti.laːʔ/
- Rhymes: -aːʔ
Noun
اِمْتِلَاء • (imtilāʔ) m
- verbal noun of اِمْتَلَأَ (imtalaʔa) (form VIII)
- (uncountable) fullness
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِمْتِلَاء imtilāʔ |
الِامْتِلَاء al-imtilāʔ |
اِمْتِلَاء imtilāʔ |
| nominative | اِمْتِلَاءٌ imtilāʔun |
الِامْتِلَاءُ al-imtilāʔu |
اِمْتِلَاءُ imtilāʔu |
| accusative | اِمْتِلَاءً imtilāʔan |
الِامْتِلَاءَ al-imtilāʔa |
اِمْتِلَاءَ imtilāʔa |
| genitive | اِمْتِلَاءٍ imtilāʔin |
الِامْتِلَاءِ al-imtilāʔi |
اِمْتِلَاءِ imtilāʔi |
Descendants
- → Ottoman Turkish: امتلاء (imtilâ)