امتلاء

Arabic

Root
م ل ء (m l ʔ)
15 terms

Etymology

Verbal noun of اِمْتَلَأَ (imtalaʔa).

Pronunciation

  • IPA(key): /im.ti.laːʔ/
  • Rhymes: -aːʔ

Noun

اِمْتِلَاء • (imtilāʔm

  1. verbal noun of اِمْتَلَأَ (imtalaʔa) (form VIII)
  2. (uncountable) fullness

Declension

Declension of noun اِمْتِلَاء (imtilāʔ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal اِمْتِلَاء
imtilāʔ
الِامْتِلَاء
al-imtilāʔ
اِمْتِلَاء
imtilāʔ
nominative اِمْتِلَاءٌ
imtilāʔun
الِامْتِلَاءُ
al-imtilāʔu
اِمْتِلَاءُ
imtilāʔu
accusative اِمْتِلَاءً
imtilāʔan
الِامْتِلَاءَ
al-imtilāʔa
اِمْتِلَاءَ
imtilāʔa
genitive اِمْتِلَاءٍ
imtilāʔin
الِامْتِلَاءِ
al-imtilāʔi
اِمْتِلَاءِ
imtilāʔi

Descendants

  • Ottoman Turkish: امتلاء (imtilâ)