انتفاخ
Arabic
Noun
اِنْتِفَاخ • (intifāḵ) m
- verbal noun of اِنْتَفَخَ (intafaḵa) (form VIII)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِنْتِفَاخ intifāḵ |
الِانْتِفَاخ al-intifāḵ |
اِنْتِفَاخ intifāḵ |
| nominative | اِنْتِفَاخٌ intifāḵun |
الِانْتِفَاخُ al-intifāḵu |
اِنْتِفَاخُ intifāḵu |
| accusative | اِنْتِفَاخًا intifāḵan |
الِانْتِفَاخَ al-intifāḵa |
اِنْتِفَاخَ intifāḵa |
| genitive | اِنْتِفَاخٍ intifāḵin |
الِانْتِفَاخِ al-intifāḵi |
اِنْتِفَاخِ intifāḵi |