انتهك

Arabic

Root
ن ه ك (n h k)
4 terms

Pronunciation

IPA^(key): /in.ta.ha.ka/

Verb

اِنْتَهَكَ • (intahaka) VIII (non-past يَنْتَهِكُ (yantahiku), verbal noun اِنْتِهَاك (intihāk))

to violate

Conjugation

Conjugation of **اِنْتَهَكَ** (VIII, sound, full passive, verbal noun *اِنْتِهَاك*)

verbal noun الْمَصْدَر					اِنْتِهَاك intihāk
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُنْتَهِك muntahik
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مُنْتَهَك muntahak
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	اِنْتَهَكْتُ intahaktu	اِنْتَهَكْتَ intahakta	اِنْتَهَكَ intahaka	اِنْتَهَكْتُمَا intahaktumā	اِنْتَهَكَا intahakā	اِنْتَهَكْنَا intahaknā	اِنْتَهَكْتُمْ intahaktum	اِنْتَهَكُوا intahakū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	اِنْتَهَكْتُ intahaktu	اِنْتَهَكْتِ intahakti	اِنْتَهَكَتْ intahakat	اِنْتَهَكْتُمَا intahaktumā	اِنْتَهَكَتَا intahakatā	اِنْتَهَكْنَا intahaknā	اِنْتَهَكْتُنَّ intahaktunna	اِنْتَهَكْنَ intahakna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَنْتَهِكُ ʔantahiku	تَنْتَهِكُ tantahiku	يَنْتَهِكُ yantahiku	تَنْتَهِكَانِ tantahikāni	يَنْتَهِكَانِ yantahikāni	نَنْتَهِكُ nantahiku	تَنْتَهِكُونَ tantahikūna	يَنْتَهِكُونَ yantahikūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَنْتَهِكُ ʔantahiku	تَنْتَهِكِينَ tantahikīna	تَنْتَهِكُ tantahiku	تَنْتَهِكَانِ tantahikāni	تَنْتَهِكَانِ tantahikāni	نَنْتَهِكُ nantahiku	تَنْتَهِكْنَ tantahikna	يَنْتَهِكْنَ yantahikna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَنْتَهِكَ ʔantahika	تَنْتَهِكَ tantahika	يَنْتَهِكَ yantahika	تَنْتَهِكَا tantahikā	يَنْتَهِكَا yantahikā	نَنْتَهِكَ nantahika	تَنْتَهِكُوا tantahikū	يَنْتَهِكُوا yantahikū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَنْتَهِكَ ʔantahika	تَنْتَهِكِي tantahikī	تَنْتَهِكَ tantahika	تَنْتَهِكَا tantahikā	تَنْتَهِكَا tantahikā	نَنْتَهِكَ nantahika	تَنْتَهِكْنَ tantahikna	يَنْتَهِكْنَ yantahikna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَنْتَهِكْ ʔantahik	تَنْتَهِكْ tantahik	يَنْتَهِكْ yantahik	تَنْتَهِكَا tantahikā	يَنْتَهِكَا yantahikā	نَنْتَهِكْ nantahik	تَنْتَهِكُوا tantahikū	يَنْتَهِكُوا yantahikū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَنْتَهِكْ ʔantahik	تَنْتَهِكِي tantahikī	تَنْتَهِكْ tantahik	تَنْتَهِكَا tantahikā	تَنْتَهِكَا tantahikā	نَنْتَهِكْ nantahik	تَنْتَهِكْنَ tantahikna	يَنْتَهِكْنَ yantahikna
imperative الْأَمْر	m		اِنْتَهِكْ intahik		اِنْتَهِكَا intahikā			اِنْتَهِكُوا intahikū
imperative الْأَمْر	f		اِنْتَهِكِي intahikī		اِنْتَهِكَا intahikā			اِنْتَهِكْنَ intahikna

passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	اُنْتُهِكْتُ untuhiktu	اُنْتُهِكْتَ untuhikta	اُنْتُهِكَ untuhika	اُنْتُهِكْتُمَا untuhiktumā	اُنْتُهِكَا untuhikā	اُنْتُهِكْنَا untuhiknā	اُنْتُهِكْتُمْ untuhiktum	اُنْتُهِكُوا untuhikū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	اُنْتُهِكْتُ untuhiktu	اُنْتُهِكْتِ untuhikti	اُنْتُهِكَتْ untuhikat	اُنْتُهِكْتُمَا untuhiktumā	اُنْتُهِكَتَا untuhikatā	اُنْتُهِكْنَا untuhiknā	اُنْتُهِكْتُنَّ untuhiktunna	اُنْتُهِكْنَ untuhikna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُنْتَهَكُ ʔuntahaku	تُنْتَهَكُ tuntahaku	يُنْتَهَكُ yuntahaku	تُنْتَهَكَانِ tuntahakāni	يُنْتَهَكَانِ yuntahakāni	نُنْتَهَكُ nuntahaku	تُنْتَهَكُونَ tuntahakūna	يُنْتَهَكُونَ yuntahakūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُنْتَهَكُ ʔuntahaku	تُنْتَهَكِينَ tuntahakīna	تُنْتَهَكُ tuntahaku	تُنْتَهَكَانِ tuntahakāni	تُنْتَهَكَانِ tuntahakāni	نُنْتَهَكُ nuntahaku	تُنْتَهَكْنَ tuntahakna	يُنْتَهَكْنَ yuntahakna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُنْتَهَكَ ʔuntahaka	تُنْتَهَكَ tuntahaka	يُنْتَهَكَ yuntahaka	تُنْتَهَكَا tuntahakā	يُنْتَهَكَا yuntahakā	نُنْتَهَكَ nuntahaka	تُنْتَهَكُوا tuntahakū	يُنْتَهَكُوا yuntahakū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُنْتَهَكَ ʔuntahaka	تُنْتَهَكِي tuntahakī	تُنْتَهَكَ tuntahaka	تُنْتَهَكَا tuntahakā	تُنْتَهَكَا tuntahakā	نُنْتَهَكَ nuntahaka	تُنْتَهَكْنَ tuntahakna	يُنْتَهَكْنَ yuntahakna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُنْتَهَكْ ʔuntahak	تُنْتَهَكْ tuntahak	يُنْتَهَكْ yuntahak	تُنْتَهَكَا tuntahakā	يُنْتَهَكَا yuntahakā	نُنْتَهَكْ nuntahak	تُنْتَهَكُوا tuntahakū	يُنْتَهَكُوا yuntahakū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُنْتَهَكْ ʔuntahak	تُنْتَهَكِي tuntahakī	تُنْتَهَكْ tuntahak	تُنْتَهَكَا tuntahakā	تُنْتَهَكَا tuntahakā	نُنْتَهَكْ nuntahak	تُنْتَهَكْنَ tuntahakna	يُنْتَهَكْنَ yuntahakna