انتواء
Arabic
Noun
اِنْتِوَاء • (intiwāʔ) m
- verbal noun of اِنْتَوَى (intawā) (form VIII)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِنْتِوَاء intiwāʔ |
الِانْتِوَاء al-intiwāʔ |
اِنْتِوَاء intiwāʔ |
| nominative | اِنْتِوَاءٌ intiwāʔun |
الِانْتِوَاءُ al-intiwāʔu |
اِنْتِوَاءُ intiwāʔu |
| accusative | اِنْتِوَاءً intiwāʔan |
الِانْتِوَاءَ al-intiwāʔa |
اِنْتِوَاءَ intiwāʔa |
| genitive | اِنْتِوَاءٍ intiwāʔin |
الِانْتِوَاءِ al-intiwāʔi |
اِنْتِوَاءِ intiwāʔi |