انحرج
South Levantine Arabic
| Root |
|---|
| ح ر ج |
| 2 terms |
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Pronunciation
Verb
انحرج • (inḥaraj) VII (present بنحرج (binḥarej))
- passive of أحرج (ʔaḥraj): to be embarrassed
- Synonym: تخجّل (tḵajjal)
Conjugation
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| past | m | انحرجت (inḥarajt) | انحرجت (inḥarajt) | انحرج (inḥaraj) | انحرجنا (inḥarajna) | انحرجتو (inḥarajtu) | انحرجو (inḥaraju) | |
| f | انحرجتي (inḥarajti) | انحرجت (inḥarajat) | ||||||
| present | m | بنحرج (banḥarej) | بتنحرج (btinḥarej) | بنحرج (binḥarej) | مننحرج (mninḥarej) | بتنحرجو (btinḥarju) | بنحرجو (binḥarju) | |
| f | بتنحرجي (btinḥarji) | بتنحرج (btinḥarej) | ||||||
| subjunctive | m | انحرج (anḥarej) | تنحرج (tinḥarej) | ينحرج (yinḥarej) | ننحرج (ninḥarej) | تنحرجو (tinḥarju) | ينحرجو (yinḥarju) | |
| f | تنحرجي (tinḥarji) | تنحرج (tinḥarej) | ||||||
| imperative | m | انحرج (inḥarej) | انحرجو (inḥarju) | |||||
| f | انحرجي (inḥarji) | |||||||