انحرق

Arabic

Root
ح ر ق (ḥ r q)
17 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /in.ħa.ra.qa/

Verb

اِنْحَرَقَ • (inḥaraqa) VII (non-past يَنْحَرِقُ (yanḥariqu), verbal noun اِنْحِرَاق (inḥirāq))

  1. to be burnt

Conjugation

Conjugation of اِنْحَرَقَ (VII, sound, no passive (?), verbal noun اِنْحِرَاق)
verbal noun
الْمَصْدَر
اِنْحِرَاق
inḥirāq
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُنْحَرِق
munḥariq
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m اِنْحَرَقْتُ
inḥaraqtu
اِنْحَرَقْتَ
inḥaraqta
اِنْحَرَقَ
inḥaraqa
اِنْحَرَقْتُمَا
inḥaraqtumā
اِنْحَرَقَا
inḥaraqā
اِنْحَرَقْنَا
inḥaraqnā
اِنْحَرَقْتُمْ
inḥaraqtum
اِنْحَرَقُوا
inḥaraqū
f اِنْحَرَقْتِ
inḥaraqti
اِنْحَرَقَتْ
inḥaraqat
اِنْحَرَقَتَا
inḥaraqatā
اِنْحَرَقْتُنَّ
inḥaraqtunna
اِنْحَرَقْنَ
inḥaraqna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَنْحَرِقُ
ʔanḥariqu
تَنْحَرِقُ
tanḥariqu
يَنْحَرِقُ
yanḥariqu
تَنْحَرِقَانِ
tanḥariqāni
يَنْحَرِقَانِ
yanḥariqāni
نَنْحَرِقُ
nanḥariqu
تَنْحَرِقُونَ
tanḥariqūna
يَنْحَرِقُونَ
yanḥariqūna
f تَنْحَرِقِينَ
tanḥariqīna
تَنْحَرِقُ
tanḥariqu
تَنْحَرِقَانِ
tanḥariqāni
تَنْحَرِقْنَ
tanḥariqna
يَنْحَرِقْنَ
yanḥariqna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَنْحَرِقَ
ʔanḥariqa
تَنْحَرِقَ
tanḥariqa
يَنْحَرِقَ
yanḥariqa
تَنْحَرِقَا
tanḥariqā
يَنْحَرِقَا
yanḥariqā
نَنْحَرِقَ
nanḥariqa
تَنْحَرِقُوا
tanḥariqū
يَنْحَرِقُوا
yanḥariqū
f تَنْحَرِقِي
tanḥariqī
تَنْحَرِقَ
tanḥariqa
تَنْحَرِقَا
tanḥariqā
تَنْحَرِقْنَ
tanḥariqna
يَنْحَرِقْنَ
yanḥariqna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَنْحَرِقْ
ʔanḥariq
تَنْحَرِقْ
tanḥariq
يَنْحَرِقْ
yanḥariq
تَنْحَرِقَا
tanḥariqā
يَنْحَرِقَا
yanḥariqā
نَنْحَرِقْ
nanḥariq
تَنْحَرِقُوا
tanḥariqū
يَنْحَرِقُوا
yanḥariqū
f تَنْحَرِقِي
tanḥariqī
تَنْحَرِقْ
tanḥariq
تَنْحَرِقَا
tanḥariqā
تَنْحَرِقْنَ
tanḥariqna
يَنْحَرِقْنَ
yanḥariqna
imperative
الْأَمْر
m اِنْحَرِقْ
inḥariq
اِنْحَرِقَا
inḥariqā
اِنْحَرِقُوا
inḥariqū
f اِنْحَرِقِي
inḥariqī
اِنْحَرِقْنَ
inḥariqna

Hijazi Arabic

Root
ح ر ق
6 terms

Etymology

From Arabic اِنْحَرَقَ (inḥaraqa).

Pronunciation

  • IPA(key): /an.ħa.raɡ/

Verb

انحرق • (anḥaraɡ) VII (non-past يِنْحَرِق (yinḥarig))

  1. (intransitive) to burn
  2. to get burnt

Conjugation

Conjugation of انحرق
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m انحرقت (anḥaragt) انحرقت (anḥaragt) انحرق (anḥarag) انحرقنا (anḥaragna) انحرقتوا (anḥaragtu) انحرقوا (anḥaragu)
f انحرقتي (anḥaragti) انحرقت (anḥaragat)
non-past m أنحرق (anḥarig) تنحرق (tinḥarig) ينحرق (yinḥarig) ننحرق (ninḥarig) تنحرقوا (tinḥargu) ينحرقوا (yinḥargu)
f تنحرقي (tinḥargi) تنحرق (tinḥarig)
imperative m انحرق (anḥarig) انحرقوا (anḥargu)
f انحرقي (anḥargi)

South Levantine Arabic

Root
ح ر ق
2 terms

Etymology

From Arabic اِنْحَرَقَ (inḥaraqa).

Pronunciation

  • IPA(key): (Urban) /in.ħa.raʔ/, [ɪnˈħɑ.rɑʔ]
  • IPA(key): (Bedouin) /in.ħa.raɡ/, [ɪnˈħɑ.rɑɡ]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

انحرق • (inḥaraʔ) VII (present بنحرق (binḥareʔ))

  1. (intransitive) to burn
  2. passive of حرق (ḥaraʔ): to get burnt

Conjugation

Conjugation of انحرق
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m انحرقت (inḥaraʔt) انحرقت (inḥaraʔt) انحرق (inḥaraʔ) انحرقنا (inḥaraʔna) انحرقتو (inḥaraʔtu) انحرقو (inḥaraʔu)
f انحرقتي (inḥaraʔti) انحرقت (inḥaraʔat)
present m بنحرق (banḥareʔ) بتنحرق (btinḥareʔ) بنحرق (binḥareʔ) مننحرق (mninḥareʔ) بتنحرقو (btinḥarʔu) بنحرقو (binḥarʔu)
f بتنحرقي (btinḥarʔi) بتنحرق (btinḥareʔ)
subjunctive m انحرق (anḥareʔ) تنحرق (tinḥareʔ) ينحرق (yinḥareʔ) ننحرق (ninḥareʔ) تنحرقو (tinḥarʔu) ينحرقو (yinḥarʔu)
f تنحرقي (tinḥarʔi) تنحرق (tinḥareʔ)
imperative m انحرق (inḥareʔ) انحرقو (inḥarʔu)
f انحرقي (inḥarʔi)