انحصر

Arabic

Root
ح ص ر (ḥ ṣ r)
14 terms

Pronunciation

IPA^(key): /in.ħa.sˤa.ra/

Verb

اِنْحَصَرَ • (inḥaṣara) VII (non-past يَنْحَصِرُ (yanḥaṣiru), verbal noun اِنْحِصَار (inḥiṣār))

to be restricted

Conjugation

Conjugation of **اِنْحَصَرَ** (VII, sound, no passive (?), verbal noun *اِنْحِصَار*)

verbal noun الْمَصْدَر					اِنْحِصَار inḥiṣār
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُنْحَصِر munḥaṣir
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	اِنْحَصَرْتُ inḥaṣartu	اِنْحَصَرْتَ inḥaṣarta	اِنْحَصَرَ inḥaṣara	اِنْحَصَرْتُمَا inḥaṣartumā	اِنْحَصَرَا inḥaṣarā	اِنْحَصَرْنَا inḥaṣarnā	اِنْحَصَرْتُمْ inḥaṣartum	اِنْحَصَرُوا inḥaṣarū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	اِنْحَصَرْتُ inḥaṣartu	اِنْحَصَرْتِ inḥaṣarti	اِنْحَصَرَتْ inḥaṣarat	اِنْحَصَرْتُمَا inḥaṣartumā	اِنْحَصَرَتَا inḥaṣaratā	اِنْحَصَرْنَا inḥaṣarnā	اِنْحَصَرْتُنَّ inḥaṣartunna	اِنْحَصَرْنَ inḥaṣarna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَنْحَصِرُ ʔanḥaṣiru	تَنْحَصِرُ tanḥaṣiru	يَنْحَصِرُ yanḥaṣiru	تَنْحَصِرَانِ tanḥaṣirāni	يَنْحَصِرَانِ yanḥaṣirāni	نَنْحَصِرُ nanḥaṣiru	تَنْحَصِرُونَ tanḥaṣirūna	يَنْحَصِرُونَ yanḥaṣirūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَنْحَصِرُ ʔanḥaṣiru	تَنْحَصِرِينَ tanḥaṣirīna	تَنْحَصِرُ tanḥaṣiru	تَنْحَصِرَانِ tanḥaṣirāni	تَنْحَصِرَانِ tanḥaṣirāni	نَنْحَصِرُ nanḥaṣiru	تَنْحَصِرْنَ tanḥaṣirna	يَنْحَصِرْنَ yanḥaṣirna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَنْحَصِرَ ʔanḥaṣira	تَنْحَصِرَ tanḥaṣira	يَنْحَصِرَ yanḥaṣira	تَنْحَصِرَا tanḥaṣirā	يَنْحَصِرَا yanḥaṣirā	نَنْحَصِرَ nanḥaṣira	تَنْحَصِرُوا tanḥaṣirū	يَنْحَصِرُوا yanḥaṣirū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَنْحَصِرَ ʔanḥaṣira	تَنْحَصِرِي tanḥaṣirī	تَنْحَصِرَ tanḥaṣira	تَنْحَصِرَا tanḥaṣirā	تَنْحَصِرَا tanḥaṣirā	نَنْحَصِرَ nanḥaṣira	تَنْحَصِرْنَ tanḥaṣirna	يَنْحَصِرْنَ yanḥaṣirna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَنْحَصِرْ ʔanḥaṣir	تَنْحَصِرْ tanḥaṣir	يَنْحَصِرْ yanḥaṣir	تَنْحَصِرَا tanḥaṣirā	يَنْحَصِرَا yanḥaṣirā	نَنْحَصِرْ nanḥaṣir	تَنْحَصِرُوا tanḥaṣirū	يَنْحَصِرُوا yanḥaṣirū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَنْحَصِرْ ʔanḥaṣir	تَنْحَصِرِي tanḥaṣirī	تَنْحَصِرْ tanḥaṣir	تَنْحَصِرَا tanḥaṣirā	تَنْحَصِرَا tanḥaṣirā	نَنْحَصِرْ nanḥaṣir	تَنْحَصِرْنَ tanḥaṣirna	يَنْحَصِرْنَ yanḥaṣirna
imperative الْأَمْر	m		اِنْحَصِرْ inḥaṣir		اِنْحَصِرَا inḥaṣirā			اِنْحَصِرُوا inḥaṣirū
imperative الْأَمْر	f		اِنْحَصِرِي inḥaṣirī		اِنْحَصِرَا inḥaṣirā			اِنْحَصِرْنَ inḥaṣirna