اندهاش
Arabic
| Root |
|---|
| د ه ش (d h š) |
| 9 terms |
Etymology
Morphologically from the root د ه ش (d h š).
Pronunciation
- IPA(key): /in.di.haːʃ/
Noun
اِنْدِهَاش • (indihāš) m
- verbal noun of اِنْدَهَشَ (indahaša) (form VII)
- amazement, astonishment
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِنْدِهَاش indihāš |
الِانْدِهَاش al-indihāš |
اِنْدِهَاش indihāš |
| nominative | اِنْدِهَاشٌ indihāšun |
الِانْدِهَاشُ al-indihāšu |
اِنْدِهَاشُ indihāšu |
| accusative | اِنْدِهَاشًا indihāšan |
الِانْدِهَاشَ al-indihāša |
اِنْدِهَاشَ indihāša |
| genitive | اِنْدِهَاشٍ indihāšin |
الِانْدِهَاشِ al-indihāši |
اِنْدِهَاشِ indihāši |
Descendants
- → Ottoman Turkish: اندهاش (indihaş, “being terrified”)