انصهار
Arabic
Noun
اِنْصِهَار • (inṣihār) m
- verbal noun of اِنْصَهَرَ (inṣahara) (form VII)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِنْصِهَار inṣihār |
الِانْصِهَار al-inṣihār |
اِنْصِهَار inṣihār |
| nominative | اِنْصِهَارٌ inṣihārun |
الِانْصِهَارُ al-inṣihāru |
اِنْصِهَارُ inṣihāru |
| accusative | اِنْصِهَارًا inṣihāran |
الِانْصِهَارَ al-inṣihāra |
اِنْصِهَارَ inṣihāra |
| genitive | اِنْصِهَارٍ inṣihārin |
الِانْصِهَارِ al-inṣihāri |
اِنْصِهَارِ inṣihāri |